نقش زنان در حكومت امام زمان (علیه السلام)
سزاوار است بدانيم زنان در حكومت قائم آل محمد (علیه السلام) چه مي‌كنند، چه كساني هستند، چند نفرند، از كجا مي‌آيند و چه مسئوليتي بر عهده دارند. بر اساس برخي روايات، حضور و نقش اين زنان از نظر زمان و موقعيت،چهار گونه است:
الف- حضور پنجاه زن در بين ياران امام (علیه السلام)
اولين گروه از زناني كه به محضر امام زمان مي‌شتابند، آنهايند كه در آن ايام مي‌زيسته‌اند و همانند ديگر ياران امام (علیه السلام) به هنگام ظهور در حرم امن الهي به خدمت امام (علیه السلام) مي‌رسند. در اين باره دو روايت وجود دارد: روايت اول: امّ سلمه ضمن حديثي درباره علايم ظهور، از پيامبر (صل الله علیه و آله و سلم) روايت كرده است كه فرمود: «يعوذ عائذ من الحرم فيجتمع الناس اليه كالطير الوارده المتفرقه حتي يجتمع اليه ثلاث مأة و اربعة عشر رجلاً فيه نسوة فيظهر علي كل جبار و ابن جبار... ؛ در آن هنگام پناهنده‌اي به حرم امن الهي پناه مي‌آورد و مردم همانند كبوتراني كه از چهار سو به يك جهت هجوم مي‌برند، به سوي او جمع مي‌شوند تا اين‌كه در نزد آن حضرت سيصد و چهارده نفر گرد مي‌آيند كه برخي از آنان زن مي‌باشند، و بر هر جبار و جبار‌زاده‌اي پيروز مي‌شود.
روايت دوم: جابر بن يزيد جعفي، ضمن حديث مفصلي از امام باقر (علیه السلام) در بيان برخي نشانه‌هاي ظهور آورده است: «و يجيئ و الله ثلاث مأة و بضعة عشر رجلاً فيهم خمسون امراة يجتمعون بمكة علي غير ميعاد قزعاً كقزع الحزيف يتبع بعضهم و هي الاية التي قال الله: اينما تكونوا يأت بكم الله جميعاً ان الله عل كل شئ قدير...؛ به خدا سوگند، سيصد و سيزده نفر مي‌آيند كه پنجاه نفر از اين عده زن هستند كه بدون هيچ قرار قبلي در مكه كنار يكديگر جمع خواهند شد؛ اين است معناي آية شريفه: "هر جا باشيد خداوند همه شما را حاضر مي‌كند. زيرا او بر هر كاري توانا است."»
پنجاه زن از سيصد و سيزده نفر!
نكته شگفت دراين دو روايت اين است كه مي‌فرمايد سيصد و سيزده مرد گرد مي‌آيند كه پنجاه نفر ايشان زن هستند!
دوم آن‌كه: در روايتي كه نام ياران بر شمرده شده است، نام هيچ زني وجود ندارد.
در پاسخ اين شبهه مي‌توان گفت: اين چند نفر در زمره همان سيصد و سيزده نفر هستند؛ زيرا اولاً: امام(علیه السلام) مي‌فرمايد: «فيهم »؛ يعني در اين عده، پنجاه زن وجود دارند. ثانياً: شايد تعبير به «مردان» بدين سبب باشد كه بيشتر اين افراد مرد هستند و اين كلمه از باب فزوني عدد مردان است.
سوم: اگر مقصود همراهي خارج از اين عده بود، امام مي‌فرمود: «معهم » نه اين‌كه بفرمايد «فيهم »؛ زيرا اين سيصد و سيزده نفر مانند عدد اصحاب بدر شمرده شده‌اند و همه، ياران و فرماندهان عالي رتبه و از نظر مقام و قدرت در حد بسيار بالايي هستند كه برخي با ابر جا به جا مي‌شوند، و اين‌ها بدون شك با ساير مردم آن زمان فرق بسيار دارند؛ بنا بر اين، اگر بگوييم آن‌ها جزو همان سيصد و سيزده نفر هستند، داراي رتبه و موقعيت ويژه مي‌باشند و اگر در زمره ياران ديگر حضرت باشند، از امتياز كم‌تري برخوردارند.
ب- زنان آسماني
دسته دوم، چهار صد بانوي بر گزيده هستند كه خداوند براي حكومت جهاني حضرت ولي عصر (علیه السلام) در آسمان ذخيره كرده است و با ظهور آن حضرت به همراه حضرت عيسي (علیه السلام) به زمين مي‌آيند.
ابوهريره از پيامبر (صل الله علیه و آله و سلم) روايت كرده است: «ينزل عيسي بن مريم علي ثمان ماة رجل و اربع مائة امرأة خيار من علي الارض و أصلح من مضي؛. عيسي بن مريم به همراه هشتصد مرد و چهار صد زن از بهترين و شايسته ترين افراد روي زمين فرود خواهد آمد.»
در اين‌كه اين زنان از امت‌هاي پيشين هستند يا از امت اسلامي زمان پيامبر (صل الله علیه و آله و سلم) و معصومين (علیه السلام) و يا از دوران‌هاي مختلف، و نيز اين‌كه از چه زمان و به چه علت به آسمان برده شده‌اند و براي عهده‌داري منصبي در حكومت حضرت مي‌آيند يا براي مسايل ديگر، پرسش‌هايي است كه اين حديث دربارة آن‌ها چيزي نمي‌گويد.
ج. رجعت زنان
سومين گروه از ياران حضرت بقية الله (علیه السلام) زناني هستند كه خداوند به بركت ظهور امام زمان آن‌ها را زنده كرده و به دنيا باز مي‌گرداند. اين گروه دو دسته‌اند: برخي با نام و نشان از زنده شدنشان خبر داده شده و برخي ديگر فقط از آمدنشان سخن به ميان آمده است.
پيش از ادامه بحث، به عقيده شيعه را دربارة رجعت مي‌پردازيم.
يكي از عقايد مسلّم شيعه اين است كه همزمان با ظهور مهدي آل محمد (علیه السلام) برخي پيامبران مانند پيامبر اكرم (صل الله علیه و آله و سلم) و معصومين مانند امير مؤمنان (علیه السلام) و امام حسين (علیه السلام) و برخي از مؤمنان حقيقي و پيروان اهل بيت (علیه السلام) به اذن پروردگار زنده خواهند شد و بار ديگر به دنيا باز مي‌گردند. اين گونه بازگشت نه تنها غير ممكن نيست، بلكه از ديدگاه قرآن كريم امري مسلم است. درسوره بقره مي‌خوانيم: «آيا نديدي جمعيتي را كه از ترس مرگ از خانه‌هاي خود فرار كردند و آنان هزاران نفر بودند؟! خداوند به آن‌ها گفت بميريد؛ سپس خدا آن‌ها را زنده كرد و ماجراي زندگي دوباره آن‌ها را درس عبرتي براي آيندگان قرار داد... .»
نوشته محمد جواد طبسی
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
