يكي از شرايط حضوردر حكومت بقية الله و توفيق ديدار با آن حضرت، انتظار فرج است؛ يعني آمادگي كامل مبارزه با افكار انحرافي و فساد اخلاقي و در يك كلام انتظار فرج يعني بيزاري از دشمنان خدا و پيامبر (صل الله علیه و آله و سلم) و معصومين(علیه السلام) . بي‌سبب نيست كه انتظار از بهترين اعمال شمرده شده است، بلكه فرد منتظِر دولت مهدي همانند كسي است كه در پيش روي رسول خدا (صل الله علیهشهيد گش و آله و سلم) ته و در خون خود غلتيده است و اگر بر همان حالت انتظار از دنيا برود، بسان كسي است كه در خيمه مهدي فاطمه  (علیه السلام) مي‌باشد.
ابو بصير از امام صادق (علیه السلام) روايت كرده است كه آن حضرت روزي فرمود: آيا شما را خبر ندهم از چيزي كه خداوند عملي را بدون آن از بندگانش نمي‌پذيرد؟ گفتيم: آري. فرمود: شهادت بر يگانگي خدا و رسالت پيامبر(صل الله علیه و آله و سلم)  و اقرار به آنچه كه خداوند فرموده، از دوستي ما و بيزاري از دشمنان و اطاعت و پيروي از ما و نيز داشتن ورع، پرهيزكاري و انتظار كشيدن براي قائم‌ (علیه السلام) ، آن‌گاه فرمود: به درستي كه براي ما دولتي است كه خداوند آن را هر زمان كه اراده كند، برقرار مي‌سازد؛ سپس افزود: هر كسي كه دوست دارد از ياران قائم (علیه السلام) ما باشد، بايد در انتظار به براي پذيرش حكومت حق و آراستن به آنچه حضرت مهدي (علیه السلام) مي‌گويد و مي‌خواهد. انتظار فرج يعني نفي هرگونه سلطه از بيگانگان و  سر برد و خود را به ورع و محاسن اخلاق بيارايد، و اگر در همان حال بميرد، براي او اجري همانند كسي است كه آن حضرت را درك كرده باشد.

نوشته محمد جواد طبسی